Polski

Tutaj macie poprawiona, "pokolorowaną" i ułożoną sciage zrobioną z tego co napisała Gosia. [link widoczny dla zalogowanych]

o dobre

dzieki

ma ktos bajki??

Wstęp do bajek to utwór umieszczony przez Ignacego Krasickiego na początku pierwszego zbioru bajek pt. Bajki i przypowieści, wydanego w roku 1779. wykorzystane zostały tu stereotypowe twierdzenia o różnych ludziach i etykietkach im przyklejonych z racji zawodu, stanu majątkowego czy wieku. Nie bez przyczyny bohaterowie tej swoistej wyliczanki są identyfikowani jedynie przez nazwę, którą należy odnosić raczej do pewnej klasy ludzi niż do konkretnej osoby. Mamy więc młodego, starego, bogacza, autora, celnika, szewca, żołnierza, łotra, ministra, poetę. Każdej z tych postaci został przypisany czyn nieprawdopodobny, łamiący niepodważalną zasadę – podkreślmy – panującą w okrutnym świecie, który opisuje Krasicki w swoich bajkach i satyrach. W tym „świecie zepsutym” (porównaj satyrę „Świat zepsuty”) młodzi są rozwiąźli, starzy zrzędliwi, bogacze zachłanni, autorzy zawistni, celnik zawsze jest złodziejem, a dla ministra najważniejszy okazuje się własny interes. Ptaszki w klatce to utwór pochodzący z pierwszej księgi Bajek i przypowieści Ignacego Krasickiego (powstała po I rozbiorze Polski). Mamy tu do czynienia z typowym przykładem bajki epigramatycznej. W wierszu panuje żywioł dialogu. Gł. bohaterami są stary i młody czyżyk. W ich rozmowie młody czyżyk pyta starego dlaczego płacze, w odp. usłyszał że tęskni on za wolnością. Dewotka to bajka pochodząca z trzeciej księgi Bajek i przypowieści Ignacego Krasickiego. Utwór ma charakter narracyjny i w swej formie przypomina nieco anegdotę. I. Krasicki krytykuje tutaj fałszywą pobożność, obłudę. Scena gdzie pani domu odmawia „Ojcze nasz..” i prosi o przebaczenie win, ale sama nie odpuściła ich swojej służącej. Szczur i kot to utwór pochodzący z pierwszej księgi Bajek i przypowieści Ignacego Krasickiego. Mamy tu do czynienia z typowym przykładem bajki epigramatycznej. Podmiot utworu opowiada historię, z której czytelnik sam ma wyciągnąć wnioski, znamienny jest tu brak komentarza odautorskiego. Rzecz dzieje się w kościele, na ołtarzu siedzi szczur, który stwierdził, że te kadzidła które tam były to dla niego – jako ważnej osoby, po tym wychwalaniu się do kościoła wpadł kot i porwał szczura. Cechy szczura: pycha, egoizm, przechwalanie się. Malarze to utwór pochodzący z trzeciej księgi Bajek nowych Ignacego Krasickiego. Wniosek z omawianej bajki jest następujący: ludzie nie chcą oglądać swoich prawdziwych wizerunków, wolą portret nieprawdziwy, ale piękny. Tak naprawdę Krasicki piętnuje tutaj ludzkie pragnienie życia złudzeniami, co do własnej osoby. Aby obnażyć ten brzydki zakamarek człowieczej duszy poeta posłużył się historią o dwóch malarzach (Piotr –ubogi lecz dobry; Jan –całkowite przeciwieństwo ;upiększał swoje obrazy zamawiane przez ludzi), ważne jest to, że umiejscowił ich w przestrzeni odległej czasowo od czytelnika, „przed laty”. Jagnię i wilcy to utwór pochodzący z czwartej księgi Bajek i przypowieści Ignacego Krasickiego. Bajka zaczyna się morałem: „Każdy, który czegoś pragnie znajdzie przyczynę”; w takiej sytuacji są wilki, które zaatakowały jagnię w lesie; W bajce zostało to podkreślone bardzo wyraźnie: wilki mają przewagę nie tylko jakościową (silny i duży wilk oraz małe i słabe jagnię), ale również ilościową (dwa wilki i jedno jagnię) nad jagnięciem. Nie bez powodu tak mocno zostały tu wyeksponowane liczebniki. Ważne okazuje się również miejsce spotkania oprawców z ofiarą. To, że zdarzenia rozgrywają się w lesie, stanie się jednym z wilczych argumentów za zjedzeniem jagnięcia. W momencie, kiedy ma się dopełnić los ofiary wilczego łaknienia, staje się coś zaskakującego, jagnię pyta, „jakim prawem?”. Jagnię zostaje skonsumowane. Zauważmy, że ostrze krytyki w tej bajce skierowane jest nie w stronę okrutnych wilków, ale właśnie w stronę niewinnego jagnięcia. Bajka zawiera aluzje polityczne. Filozof, bajka epigramatyczna Ignacego Krasickiego pochodząca z pierwszej części Bajek nowych, to kolejny utwór obnażający ludzkie słabości. Tym razem pod wątpliwość poddany został autorytet zdrowego rozumu – a dokładniej jego zatwardziali głosiciele. Bohaterem wiersza jest filozof – przedstawiciel grupy ludzi, którzy największym zaufaniem darzą zdroworozsądkowe dociekania. Tutaj dodatkowo obdarzony został przez poetę cechą niewiary, której towarzyszy brak szacunku dla religii (co współgra z oświeceniowymi tendencjami do odrzucania wyższego autorytetu). Ten, który z zapałem „śmiał się z wszystkich świętych” okazał się typowym wyznawcą zasady „jak trwoga, to do Boga”; W tym króciutkim utworze Krasicki pokazuje, jak ulotne i chwiejne mogą być ludzie przekonania i poglądy i jak wiele sytuacji może je nagle zmienić. Stara się też ukazać, iż czysto akademickie teorie często nie odpowiadają praktyce życiowej i muszą być weryfikowane przez codzienność. Kulawy i ślepy- Jest to bajka opowiadająca o tym , że kulawy miał problem z chodzeniem,więc ślepiec nosił go na rękach.Kulawy zawsze pilnował, żeby ślepiec nie zbłądził.Wskazywał mu kierunek, do którego zmierzali.Pewnego dnia ślepiec zezłościł się na swojego kompana.Miał dosyć ciągłego pouczania.Chciał wreszcie sam podejmowac decyzje.Skutki oczywiście były opłakane. Sam ślepiec nie poradził sobie na drodze. Nie zamierzał jednak słuchać kulawego. gdy ten mówił mu by pójść w lewo, ślepiec skręcił w prawo i rozbił się na drzewie. Potem skolei wpadł do wody. Finał był tragiczny - obydwaj kompanii zginęli spadając w przepaść. Morałem w tej bajce jest : Uważaj na głupich i nie daj się sprowadzić na manowce!

ja mam tak bo korzystałam tez z neta

dzieki ;*